Jeden z najbardziej znanych stylów architektonicznych, Art Deco po raz pierwszy stał się popularny na początku XX wieku osiągając zenit w późnych latach 20-tych po spadku w późniejszym okresie wieku w wyniku Wielkiego Kryzysu. Budynek Art Deco są zdefiniowane przez nowe materiały, takie jak stal nierdzewna, plastik i chromowanie z inspiracją z różnych źródeł klasycznych i nowoczesnych, w tym starożytnej Grecji i architektury rzymskiej, jak również modernistycznego projektu kubistycznego.
W tym okresie Art Deco był przykładem luksusu, bogactwa i przepychu i jest uważany za jeden z pierwszych prawdziwie międzynarodowych stylów architektonicznych.
Początki Art Deco
Uważa się, że styl Art Deco powstał w Paryżu, gdzie wziął swoją nazwę od Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes z 1925 roku. Szybko rozprzestrzenił się w Europie i wkrótce trafił do Ameryki. Art Deco przyciągał uwagę świata aż do rozpoczęcia II wojny światowej, kiedy to style użytkowe przejęły pałeczkę. Pomimo krótkiego okresu obecności w centrum uwagi, Art Deco jest jednym z najważniejszych stylów wzorniczych ubiegłego wieku, chociaż nie był uznawany za ruch jako taki aż do lat 60.
Art Deco – definicja
Zdefiniowanie stylu Art Deco nie zawsze jest łatwe, ponieważ pokrywa się on z innymi stylami, takimi jak Art Nouveau, Art Moderne i Bauhaus. Jednak większość ludzi intuicyjnie rozpoznaje architekturę lub modę, które mieszczą się pod parasolem Art Deco. Zasadniczo Art Deco uosabiał luksus, przepych, optymizm i glamour. Chociaż czerpał wpływy z poprzednich ruchów, takich jak kubizm, był również bardzo oparty na współczesnych i przyszłych ideach. Art Deco najczęściej pojawiał się w architekturze, zwłaszcza w budynkach reprezentujących nowoczesny świat, takich jak lotniska, domy towarowe i biura, ale styl ten był również popularny w architekturze hotelowej i kinowej.
Wpływy Art Deco znalazły się również w projektowaniu produktów, modzie, tekstyliach, biżuterii, ceramice, sztukach wizualnych, rzeźbie i filmografii.